درست حدود 9 ماه پیش بود که برای اولین بار با موضوعی با عنوان MOOC (مُک) آشنا شدم. آشنایی ام خیلی اتفاقی بود! حدود ساعت یک نیمه شب بود و من طبق معمول وبگردی پیش از خواب را با Smartphone ام انجام می دادم. که Notification نرم افزار TED یک ارائه ی جدیدی را اعلام کرد. عنوان بحث Why massive open online courses (still) matter که توسط Anant Agarwal ارائه می شد. بدون از دست دادن وقت شروع به تماشا کردم.
همیشه فکر می کردم داشتن یک وبلاگ وقت تلف کردن به تمام معناست. چون بر اساس تجربه معمولا وبلاگ نویس ها دوست دارند شاعرانه هایی بنویسند که مخاطب پسند باشد. عکس هایی منتشر کنند که لایک بیشتری بخورد؛ من خب طبیعتا این طور شخصیتی ندارم. خیلی اهمیت به افکار عمومی نمی دهم و برای من اهمیتی ندارد که دیگران خوشحال می شوند از گفته های من یا ناراحت. البته این طور هم نیست که به کل به رسانه و افکار عمومی بی اعتنا باشم ولی اهمیت ویژه برایم ندارد. وبلاگ نویسی هم نوعی اشتراک نظر با دیگران و برای دیگران محسوب می شود. پس مخاطب وبلاگ و نویسنده ی وبلاگ به شکلی به یکدیگر وابسته اند.
تا به حال نیاز اشتراک گذاشتن رو در خودم احساس نکرده بودم تا این که ...
